NAPULITANA

Bovio - Falvo


Vocca 'e Napulitana, quanno vase,
'e vase ca saje dá sóngo 'nfucuse...
vaso ca percia 'o core e ca nce trase:
nce só' cadute ll'uommene scuntruse,
vocca 'e Napulitana, pe' sti vase!

Napulitana mia, Napulitana,
è nu destino!
Te maledico si te stó' vicino...
si staje luntana,
penzanno â vocca che t'addora 'e rose,
io desse tutt''a vita pe' nu vaso!

Uocchie 'e Napulitana, appecundruse,
na sciamma dint''o core mm'îte miso...
vuje site nire, fute, misteriuse,
e date 'o 'nfierno e date 'o paraviso,
uocchie 'e Napulitana, appecundruse!

Napulitana mia, Napulitana,
è nu destino!
Te maledico si te stó' vicino...
si staje luntana,
pe' na guardata 'e st'uocchie misteriuse,
sarría cuntento pure 'e murí acciso!

Trezze 'e Napulitana, trezze appése,
dint'a sti ttrezze 'o core mm'îte 'nchiuso!
e nun fa niente, stella 'e stu paese,
tiéneme strinto, nce aggio fatto ll'uso,
dint'a sti ttrezze nere nere, appése!

Napulitana mia, Napulitana,
è nu destino!
Te maledico si te stó' vicino...
si staje luntana,
p'avé nu cierro 'e sti capille 'e raso,
io nce turnasse a père a stu paese!